Carl-Hermann Mueller-Graaf


Carl-Hermann Mueller-Graaf, urodzony 8 maja 1903 roku w Świętochłowicach, był prominentnym niemieckim dyplomatą i prawnikiem, którego życie i kariera mają swoje korzenie w złożonej historii XX wieku. Jego ojciec, dr Carl Müller, był lekarzem w szpitalu w Piaśnikach, gdzie młody Carl-Hermann spędzał część swojego dzieciństwa.

Mueller-Graaf zakończył edukację w Katowicach, Naumburg (Saale) oraz w Chorzowie, a następnie uzyskał dyplom z zakresu prawa na uniwersytecie w Gießen oraz Uniwersytecie Wrocławskim. W Gießen zaangażował się w działalność korpusu studenckiego Teutonia, co miało wpływ na jego późniejsze decyzje życiowe.

W 1935 roku objął stanowisko urzędnicze w Ministerstwie Gospodarki III Rzeszy, a dwa lata później uczestniczył w formowaniu ideologii nazistowskiej, wstępując do partii. W 1945 roku, po wojnie, znalazł się w Bernie jako negocjator w sprawie przemysłu energetycznego. Tam, w wyniku poważnej choroby, przeszedł operację, a czas rekonwalescencji spędził w Adelboden, gdzie pod pseudonimem Constantin Silens napisał dzieło zatytułowane „Zła droga i nawrócenie. Refleksje na temat losu Niemiec” (Bazylea 1946).

Po wojnie, podczas procesu przed trybunałem, klasyfikacja Mueller-Graafa jako „nie biorącego uczestnictwa” umożliwiła mu powrót do służby państwowej. W lutym 1953 roku piastował funkcję zastępcy dyrektora Departamentu Polityki Handlowej w Federalnym Ministerstwie Gospodarki. Od 1955 roku, jako pierwszy niemiecki ambasador po II wojnie światowej, reprezentował Niemców w Wiedniu, a od 1961 roku był ambasadorem Niemiec przy Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju w Europie (OECD). Jego misja dyplomatyczna obejmowała kluczowe negocjacje dotyczące reparacji wojennych dla Austrii oraz starania o załagodzenie napięć między Niemcami a Izraelem.


Oceń: Carl-Hermann Mueller-Graaf

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:21