Filip Copik to postać o istotnym znaczeniu w historii regionu Śląska. Urodził się 18 maja 1897 roku w Chropaczowie, gdzie spędził swoje młodzieńcze lata, a całą swoją działalność społeczną związał z tą okolicą.
W swoim życiu zawodowym, Copik był zaangażowany w różnorodne działania na rzecz społeczności lokalnej, a jego niezłomna postawa została szczególnie doceniona w kontekście wydarzeń związanych z powstaniami śląskimi.
Filip Copik odszedł z tego świata 14 lutego 1958 roku w Katowicach, pozostawiając po sobie trwały ślad w pamięci ludzi związanych z jego działalnością. Był to ważny działacz społeczny, którego wpływ na lokalną społeczność jest nadal zauważalny.
Młodość
Filip Copik przyszedł na świat 18 maja 1897 roku w Chropaczowie. Swoją edukację rozpoczął bardzo wcześnie, uczęszczając do ośmioklasowej szkoły powszechnej od szóstego roku życia. Po zakończeniu nauki, zdecydował się na aktywność zawodową w miejscowej kopalni „Eminencja”, a następnie po strajku w 1913 roku, podjął pracę w kopalni „Prezydent”. W tej ostatniej pracował aż do 31 marca 1935 roku jako starszy rębacz.
W listopadzie 1916 roku Filip został zaciągnięty do wojska niemieckiego. Po zakończeniu służby wojskowej wrócił do rodzinnych stron 27 stycznia 1919 roku, gdzie kontynuował swoją karierę zawodową.
Działalność niepodległościowa
W 1919 roku w katowickim Wełnowcu Filip Copik zainicjował działalność polityczną, zakładając placówkę Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS), gdzie pełnił funkcję przewodniczącego aż do 1928 roku. W tym samym czasie utworzył także Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”, które miało na celu promowanie aktywności fizycznej oraz patriotyzmu wśród społeczności lokalnej.
W lutym 1919 roku, Filip dołączył do Polskiej Organizacji Wojskowej, co zaowocowało jego udziałem we wszystkich trzech Powstaniach Śląskich, a także w akcji plebiscytowej, mającej na celu określenie przynależności terytorialnej tych ziem. Działania te były kluczowe w walce o wolność i niepodległość Polski.
W styczniu 1921 roku, Filip Copik został przydzielony do Grupy Wawelberga, gdzie brał czynny udział w trzecim Powstaniu Śląskim. Jego zaangażowanie i determinacja w dążeniu do wyzwolenia Śląska były niezaprzeczalne i przyczyniły się do sukcesów polskiego ruchu niepodległościowego.
W 1930 roku Copik postanowił również założyć Klub Sportowy „Orzeł” Katowice Józefowiec, co podkreśla jego wszechstronność i zainteresowanie rozwojem sportu oraz kultury fizycznej w regionie.
Dalsze losy
Od 1 kwietnia 1935 roku, Filip Copik musiał zmienić swoje życie i ze względu na pogarszający się stan zdrowia podjął pracę jako woźny w Zarządzie Gminnym Wełnowiec. Praca ta trwała aż do momentu wybuchu II wojny światowej. 3 września 1939 roku, w obliczu inwazji, rozpoczął swoją tułaczkę, uciekając przed okupantem. Po kilku tygodniach niepewności powrócił do swojego domu, jednakże nie mógł znaleźć żadnych perspektyw zawodowych ani wsparcia.
W marcu 1940 roku, Filip został zmuszony do wyjazdu na przymusowe roboty do Niemiec. Tam, w Erfurcie, pracował przy budowie kolei jako robotnik. Niestety, jego trudności życiowe nasiliły się w 1941 roku, gdyż w wyniku tragicznych okoliczności stracił żonę, pozostawiając za sobą siedmioro małoletnich dzieci. W obliczu tej sytuacji Filip został zwolniony z Niemiec i przydzielono mu pracę w hucie „Falwa”, gdzie zajmował się budową pieców aż do chwili, gdy Katowice zostały zajęte przez armię czerwoną.
Po zakończeniu pracy pod okupacją niemiecką Filip zdecydował się na powrót do Zarządu Gminnego w Wełnowcu, gdzie kontynuował swoją karierę zawodową aż do momentu śmierci. Zmarł 14 lutego 1958 roku w Katowicach, a jego życie zakończyło się w miejscu, które znał i w którym pracował przez wiele lat. Jego ostatni spoczynek ma miejsce na katowickim cmentarzu w Wełnowcu.
Źródła
Oto wybor źródeł, które mogą być przydatne dla osób poszukujących informacji na temat Kpt. Henryka Aleksandra Kalemby:
- Zdzisław Janeczek: Kpt. Henryk Aleksander Kalemba. Ofiara bezprawia i niechciany bohater. Wyd. Muzeum Miejskie w Siemianowicach Śl. Siemianowice Śląskie 2019,
- Śląska gazeta społeczno-polityczna Nr 5 (36), tygodnik 3-9 lutego 2012 r.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Wiktor Markiefka | Franciszek Pieczko | Franciszek Buszka | Antoni Twardoch | Carl-Hermann Mueller-Graaf | Franciszek Bochynek | Alojzy Brzozowski | Stanisław Kuś (1931–2006) | Eugeniusz Moś | Feliks Maniura | Arthur Goldstein | Heinz Lechmann | Aleksandra Gramała | Paweł Markiefka | Bartosz Jałowiecki | Paweł Dylong | Jan Piotr Mrozek | Jacek Maziarski | Roman PillardyOceń: Filip Copik