Zofia Paradowicz

---

Życiorys

Zofia Paradowicz zdobyła swoje wykształcenie w Państwowej Szkole Baletowej w Bytomiu, gdzie kształciła swoje umiejętności taneczne. W późniejszym etapie kariery artystycznej związała się z łódzkim środowiskiem baletowym, będąc jedną z wiodących solistek Opery Łódzkiej w latach 1958–1982. W jej bogatym repertuarze znalazły się znaczące role, takie jak: Zarema w spektaklu Fontanna Bachczyseraju, Diablica oraz Krasawica w przedstawieniu Pan Twardowski, Panna Młoda w Harnasiach, Czarna Królowa w Szach-macie, a także Partyzantka w polskim wydaniu Zielonego stołu oraz Orfeusza.

Warto podkreślić, że Zofia jest pionierką w Polsce, jeśli chodzi o nowoczesne formy tańca, jako twórczyni i kierowniczka pierwszej grupy baletowej tańca rozrywkowego i współczesnego „Le Soleil”. Zespół ten został stworzony w celu realizacji cyklu telewizyjnego „Dobry wieczór, tu Łódź”, który miał miejsce w latach 70. XX wieku, w ramach którego przygotowywane były różnego rodzaju choreografie rewii baletowych. Współpracowała również jako choreograf z różnymi teatrami dramatycznymi i operowymi w takich miastach jak Bytom, Kraków, Łódź oraz Warszawa, a także z zagranicznymi instytucjami, tworząc ponad 200 choreografii. W Teatrze Wielkim w Łodzi miała zaszczyt współpracować przy realizacji takich produkcji operowych jak: Faust, Król Ubu Pendereckiego, Jezioro Łabędzie, czy Pan Twardowski. W swoim bogatym dorobku artystycznym współpracowała z wieloma znakomitymi reżyserami, w tym Kazimierzem Dejmkiem, Borisem Eifmanem, Kurtem Joossem, Bogdanem Husakowskim, Lechem Majewskim, Erich Walterem oraz Waldemarem Zawodzińskim.

Oprócz kariery estradowej, Zofia Paradowicz pełni również funkcję dydaktyczną jako wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, gdzie przekazuje swoje doświadczenie i wiedzę młodszym pokoleniom artystów. W 2022 roku miała okazję uroczyście obchodzić swoje 65-lecie pracy w branży artystycznej.

Życie prywatne

W czasie swoich młodych lat, Zofia mieszkała przy ulicy Szkolnej w Świętochłowicach. Jako profesor baletu w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, związała się uczuciowo z ówczesnym studentem czwartego roku – Krzysztofem Janczarem, z którym doczekała się syna, Krzysztofa Artura Janczara, który przyszedł na świat w 1974 roku. W późniejszych latach Zofia związała się również z aktorem – Tadeuszem Paradowiczem.

Wyróżnienia

Zofia Paradowicz zdobyła szereg prestigowych nagród w swojej karierze artystycznej, które doceniły jej talent w dziedzinie choreografii oraz ruchu scenicznego.

• Nagroda nadzwyczajna „Złota Maska” (1994) przyznana za choreografię i ruch sceniczny w spektaklach takich jak Faust, Król Ubu czy Tańce w Ballybeg,
• Nagroda „Złota Maska” (2000) otrzymana za opracowanie choreografii i ruchu scenicznego do spektakli: 101 dalmatyńczyków (Teatr im. Jaracza w Łodzi), Orfeusz w piekle (Teatr Muzyczny w Łodzi) oraz Wesele Figara (Akademia Muzyczna w Łodzi),
• Brązowy medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005),
• Srebrny medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2010),
• Nagroda Stowarzyszenia Autorów ZAiKS (2021) za osiągnięcia w dziedzinie choreografii,
• Złoty medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2022),
• Odznaka „Za Zasługi dla Miasta Łodzi” (2024).

---

Oceń: Zofia Paradowicz

---