Barbara Wałkówna

---

Życiorys

W 1954 roku Barbara Wałkówna zakończyła edukację w PWSA w Krakowie. Po ukończeniu studiów, w latach 1954–1956, występowała na scenie Teatru im. Żeromskiego w Kielcach. Następnie, w okresie od 1956 do 1960 roku, działała w Teatrze im. Wyspiańskiego w Katowicach. Po tym czasie przeniosła się do Łodzi, gdzie grała w Teatrze im. Jaracza (1960–1970) oraz w Teatrze Nowym (1970–1986).

W 1986 roku objęła stanowisko dyrektora artystycznego Teatru im. Solskiego w Tarnowie, gdzie pracowała do 1991 roku. Po powrocie do Łodzi, do 2010 roku ponownie występowała na scenie Teatru im. S. Jaracza. Równocześnie gościła w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie.

W 1981 roku ukończyła studia podyplomowe na Uniwersytecie Łódzkim. W 1992 roku uzyskała przewód kwalifikacyjny I stopnia, będący równocześnie jej doktoratem. W pełni zaangażowana w edukację, była wykładowcą na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie, a także profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Artystycznym Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi.

W ostatnich latach życia mieszkała w Domu Aktora Weterana w Skolimowie, gdzie zmarła 28 stycznia 2018 roku. Jej ostatnie miejsce spoczynku znajduje się obok męża, na cmentarzu Doły w Łodzi, gdzie została pochowana 8 lutego.

Życie osobiste Barbary Wałkównej było powiązane z aktorem Józefem Zbirógiem, który był jej mężem. W 1996 roku ukazał się film dokumentalny poświęcony jej osobie zatytułowany „Barbara Wałkówna. Portret rodzinny na 40-lecie”, który ukazuje jej życie oraz dokonania artystyczne.

Odznaczenia i nagrody

Barbara Wałkówna, znana polska aktorka, została uhonorowana licznymi nagrodami i odznaczeniami podczas swojej kariery artystycznej. Oto niektóre z kluczowych wyróżnień, które zdobyła:

• 1996 – Nagroda za rolę w spektaklu „Trzy wysokie kobiety” w Teatrze im. Jaracza w Łodzi (XXXI OPTMF),
• 1999 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
• 2000 – Nagroda Ludowego Towarzystwa Naukowo-Kulturalnego za rolę Krzyminy w „Zdziczeniu obyczajów pośmiertnych” Leśmiana w Teatrze im. Jaracza w Łodzi (XXXV OPTMF),
• 2006 – „Srebrny Pierścień” honorowa nagroda dla najlepszego aktora za całokształt pracy artystycznej (nagroda dyrekcji Wydziału Kultury UMŁ),
• 2007 – Medal „Pro publico bono” im. Sabiny Nowickiej (Towarzystwo Przyjaciół Łodzi),
• 2007 – Srebrny Medal „Gloria Artis”.

Filmografia

Barbara Wałkówna zapisała się w historii polskiej kinematografii poprzez swoje liczne role filmowe, które zyskały uznanie zarówno widzów, jak i krytyków. Poniżej przedstawiamy pełną listę jej wystąpień w filmach, które miały miejsce na przestrzeni lat.

• Szkice węglem (1956) jako Rzepowa Marysia,
• Kalosze szczęścia (1958) jako Narzeczona Makowskiego,
• Decyzja (1960) jako Dorota,
• Świadectwo urodzenia (1961) jako wieśniaczka przed chałupą,
• Spotkanie ze szpiegiem (1964) jako Irena Mitułowa,
• Samotność we dwoje (1968) jako Kaduloczka,
• Romantyczni (1970) jako Gość na koncercie u Nawrockich,
• Chłopi (1972) jako Magda, córka Boryny, żona kowala,
• Zabronione zabawy (1975) jako matka,
• Zawodowcy (1975) jako kobieta w czerni,
• Opadły liście z drzew (1975) jako Praczka,
• Pasja (1977) jako żona księdza unickiego,
• Szarada (1977) jako sędzia,
• Ty pójdziesz górą – Eliza Orzeszkowa (1978) jako nauczycielka Monika,
• Właśnie o miłości (1978) jako matka Marty,
• Zmory (1979) jako służąca Srebrnych,
• Jeden dzień z mistrzem (1980),
• Podróż do Arabii (1980) jako matka Jurka,
• Mężczyzna niepotrzebny! (1981) jako matka Mirka,
• Popielec (1982) jako Batorka,
• Słona róża (1983) jako żona Maliny,
• Seksmisja (1983) jako głos Jej Ekscelencji – (dubbing),
• Ostrze na ostrze (1983) jako matka Piotra,
• Rycerze i rabusie (1984) jako Wolska, matka Piotra,
• Królowa aniołów (1999) jako Zofia,
• Tristis (2001) jako Opiekunka Marysi,
• Na Wspólnej (2003) jako babcia Maciejewska (2004),
• Masz na imię Justine (2005) jako Barbara Szymańska,
• Obywatel (2014) jako kobieta oszukana przez biuro podróży.

Źródło: Filmpolski.pl.

Gościnnie

• Kapitan Sowa na tropie (1965) jako inżynier agronom Stankiewiczowa, sąsiadka Nawrockiego,
• Ile jest życia (1974) jako matka „Koślawego”,
• Siedem stron świata (1974) jako matka Jacka i Pawła,
• Daleko od szosy (1976) jako kobieta kupująca garnek (odc. 1),
• Do krwi ostatniej (1979) jako urzędniczka w Delegaturze Ambasady Polskiej w Krasnojarsku,
• Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (1979–1981) jako Ciotka Matyldy,
• Klan (1997) jako matka Koziełły-Kozłowskiego,
• Oficer (2004–2005) jako starsza pani na koncercie w Łazienkach,
• Magda M. (2005) jako Biernacka.

Źródło: Filmpolski.pl.

---

Oceń: Barbara Wałkówna

---