Alfons Ignacy Maniura, urodzony 31 lipca 1895 roku w Lipinach, był postacią o istotnym znaczeniu w historii Polski, szczególnie zaangażowanym w ruchy niepodległościowe. Zmarł 27 marca 1942 roku w Konimeksie w Uzbekistanie, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w dziejach regionu.
Jako polski żołnierz, brał aktywny udział we wszystkich powstaniach śląskich, podczas trzeciego z nich zdobył miano brońmistrza oraz sierżanta. W tej roli walczył z odwagą w I batalionie pułku Gajdzika, gdzie jego wysiłki miały miejsce pod Górą Świętej Anny oraz w Kędzierzynie.
Dzięki jego inicjatywie powstał Klub Sportowy Naprzód Lipiny, którego został pierwszym prezesem, zarejestrowanym 3 marca 1920 roku. Po wkroczeniu armii radzieckiej na teren II Rzeczypospolitej, Alfons Maniura zmuszony był opuścić Polskę i udać się do Związku Radzieckiego, tam wstępując do armii gen. Andersa w stopniu ogniomistrza.
W trakcie walk zbrojnych zginął, a jego pośmiertne odznaczenie – Śląski Krzyż Powstańczy – jest dowodem na jego heroizm oraz nieustanną walkę o wolność ojczyzny. Manura znalazł swój ostatni spoczynek na cmentarzu wojennym w Konimeksie w Uzbekistanie, gdzie pamięć o nim wciąż trwa.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Teodor Mańczyk | Jerzy Waletko | Jerzy Dyrda | Teodor Piechaczek | Augustyn Jancik | Alojzy Borgowiec | Antoni MichalikOceń: Alfons Maniura