Marian Piegza


Marian Piegza to postać pełna pasji i zaangażowania, urodzony 2 września 1951 roku w Świętochłowicach, od lat związany z nauką i kulturą. Posiada wykształcenie w zakresie polonistyki oraz germanistyki, co świadczy o jego szerokich horyzontach intelektualnych. Jego zainteresowania wykraczają poza obszar literatury; z zamiłowania jest również historykiem, co znajduje odzwierciedlenie w jego licznych publikacjach.

Marian Piegza jest autorem wielu książek, w których szczegółowo opisuje historię Górnego Śląska, a także miasta swoje rodzinne, czyli Świętochłowice oraz wspaniały Chorzów. Jako publicysta, jego teksty przyczyniają się do popularyzacji lokalnej kultury i historii regionu. Przez wiele lat pełnił również funkcję dyrektora w chorzowskim Gimnazjum nr 1, co podkreśla jego zaangażowanie w edukację młodego pokolenia.

W 2016 roku jego praca została doceniona, zdobywając wyróżnienie jako "Zasłużony dla Świętochłowic", co stanowi dowód na jego znaczący wkład w rozwój komunitarny i kulturalny regionu. Niemniej jednak, w 2023 roku, Sąd Okręgowy w Katowicach orzekł, że Marian Piegza był tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa, co stawia cień na jego dorobek i wywołuje wiele pytań dotyczących jego działalności w tamtych latach.

Publikacje

Marian Piegza to uznany autor i miłośnik lokalnej historii, który w znaczący sposób wpłynął na dokumentowanie i popularyzację wiedzy o regionie. Był pomysłodawcą oraz redaktorem wielu roczników, takich jak „Chorzowskie Zeszyty Dydaktyczne”, które ukazywały się w latach 2003-2019, oraz „Świętochłowice i świętochłowiczanie” od 2005 roku. Warto zaznaczyć, że od 2015 roku pełni rolę redaktora „Rocznika Świętochłowickiego”, publikacji, która istnieje już od 1999 roku, a w której regularnie zamieszcza „Z życia miasta”. Jego debiut powieściowy miał miejsce w 2019 roku z dziełem „Odnaleziony portret”.

Jego dorobek literacki obejmuje szereg publikacji, w tym:

  • 1981 – Życie teatralne na Górnym Śląsku w okresie powstań śląskich i plebiscytu,
  • 1982 – Ludwik Kobiela 1897 – 1945 nauczyciel, literat,
  • 1983 – 20-lecie Szkoły 8 (1963-1983),
  • 1984 – Informacja naukowa a dydaktyka (współredaktor tomu razem z Adamem Jaroszem),
  • 1986 – Świętochłowickie zapiski teatralne,
  • 1998 – Sól tej ziemi, czyli świętochłowickie rodziny,
  • 1999 – Śląskie opowieści, wice, legendy,
  • 2000 – 10 lat Samorządu Terytorialnego Świętochłowice 1990-2000 (wespół z Jolantą Łukaszewską i Grzegorzem Grzegorkiem),
  • 2001 – Świętochłowiczanie,
  • 2002 – Lipiny zarys dziejów osady, gminy, dzielnicy (współautorstwo z Grzegorzem Grzegorkiem),
  • 2002 – Jubileusz 100 lat Gimnazjum nr 1 (redaktor wydawnictwa),
  • 2002 – Chorzowskie kształtowanie tożsamości regionalnej,
  • 2003 – Wydarzyło się w Świętochłowicach w latach 1961-1998,
  • 2003 – 50 lat TME w Chorzowie Batorym (redaktor wydawnictwa),
  • 2003 – Spacerując po Świętochłowicach. Przewodnik po mieście (razem z Iwoną Szopą),
  • 2003 – Dawne Świętochłowice,
  • 2004 – Nasz Chorzów,
  • 2004 – Świętochłowickie szkoły ponadgimnazjalne,
  • 2004 – Zgoda zarys dziejów osady, dzielnicy,
  • 2005 – Patroni świętochłowickich ulic,
  • 2005 – Świętochłowice na dawnych widokówkach i zdjęciach,
  • 2006 – Opowieść o trzech klubach (razem z Michałem Fabianem i Michałem Piegzą),
  • 2006 – Chorzów i chorzowianie w służbie X Muzy,
  • 2007 – Chropaczów – zarys dziejów osady, gminy, dzielnicy,
  • 2007 – Z dziejów kościoła i parafii św. Augustyna w Lipinach,
  • 2008 – Absolwenci chorzowskich gimnazjów,
  • 2009 – Piaśniki – zarys dziejów kolonii, dzielnicy,
  • 2009 – Mały przewodnik po Świętochłowicach (razem ze Zdzisławem Klose),
  • 2009 – Dinozaury mają się dobrze, czyli 40-lecie matury (redaktor wydawnictwa),
  • 2010 – Chorzowskie szkoły dawniej i obecnie,
  • 2010 – Filmowe Świętochłowice,
  • 2011 – Unsere Erinnerungen an die Arbeit am Comeniusprojekt (razem z Ute Piroską),
  • 2011 – Świętochłowickie szkoły – początki i współczesność,
  • 2012 – Niezwykły Chorzów (wydanie II zmienione – Chorzów 2016),
  • 2012 – Rudy – miejsce urocze i fascynujące,
  • 2013 – Centrum Świętochłowic – zarys dziejów,
  • 2013 – So ist das gewesen. Comeniusprojekt „Lebenskultur Arena” (razem z Aldoną Vincienie),
  • 2013 – Świętochłowice na starej pocztówce (współredaktor),
  • 2014 – Zapomniane Świętochłowice na zapomnianej fotografii,
  • 2015 – Zmieniające się Świętochłowice,
  • 2018 – Patronują świętochłowickim ulicom,
  • 2019 – Odnaleziony portret,
  • 2020 – Inga i Mutek,
  • 2020 – 10 lat Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Świętochłowicach (razem z Krystyną Rawską-Krzemińską),
  • 2021 – Od MZBM do MPGL, z dziejów zakładu,
  • 2021 – Koleje losu,
  • 2023 – Śmierć na stawie,
  • 2023 – Z dziejów świętochłowickiej straży pożarnej.

Przypisy

  1. Instytut PamięciI.P. Narodowej Instytut PamięciI.P., Prawomocne orzeczenie stwierdzające niezgodność z prawdą oświadczenia lustracyjnego złożonego przez Mariana Piegzę, byłego dyrektora szkoły w Świętochłowicach [online], Instytut Pamięci Narodowej, 24.05.2023 r. [dostęp 24.05.2023 r.]
  2. Nowa książka Mariana Piegzy odkrywa tajemnice i ciekawostki o Chorzowie. chorzow.naszemiasto.pl, 26.07.2012 r. [dostęp 21.07.2020 r.]

Oceń: Marian Piegza

Średnia ocena:4.52 Liczba ocen:18