Franciszek Szafraniec


Franciszek Hugon Szafraniec, urodzony 22 marca 1940 roku w Świętochłowicach, to wybitny polski matematyk, profesor nauk matematycznych. Przez wiele lat był związany z Uniwersytetem Jagiellońskim w Krakowie, gdzie zyskał uznanie jako emerytowany profesor zwyczajny.

W swojej karierze naukowej Szafraniec uzyskał doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim w 1968 roku, a jego promotor, uznawany za autorytet w dziedzinie, Tadeusz Ważewski, odegrał kluczową rolę w kształtowaniu jego kariery akademickiej. Oprócz tego, w latach 1977–1980 pełnił zaszczytną funkcję prodziekana, a następnie w latach 1980–1981 zajmował stanowisko dziekana Wydziału Matematyki i Fizyki na tej uczelni.

Franciszek Szafraniec ma na swoim koncie ogromny wkład w rozwój młodych talentów naukowych. Wypromował siedmiu doktorów, wszyscy związani z Uniwersytetem Jagiellońskim. Listę jego doktorantów można uzupełnić o nazwiska takie jak: Wanda Szpunar, Marek Kosiek, Ewa Szostak, Jan Niechwiej, Ahmand Ajjour, Piotr Niemiec oraz Anna Kula.

W swoich badaniach i publikacjach Szafraniec współpracował z renomowanymi czasopismami naukowymi, takimi jak „Proceedings of the American Mathematical Society”, „Annales Polonici Mathematici”, „Journal of Mathematical Analysis and Applications”, „Linear Algebra and Its Applications”, „Journal of Physics A: Mathematical and Theoretical”, a także „Studia Mathematica”. Można również znaleźć poświęcone mu hasło na stronie MacTutor StAndrews University.

Jako członek Polskiego Towarzystwa Matematycznego, w latach 1981–1983 pełnił rolę prezesa Oddziału Krakowskiego PTM, co tylko potwierdza jego zaangażowanie w rozwój matematyki w Polsce.

Książki

W dorobku Franciszka H. Szafrańca znajdują się istotne pozycje literackie, które przyczyniają się do rozwoju nauki. Jedną z ważniejszych publikacji jest:

  • Franciszek H. Szafraniec, Przestrzenie Hilberta z jądrem reprodukującym, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2005.

Oceń: Franciszek Szafraniec

Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:25