Antoni Jerzy Kiełbasa, SDS, to postać niezwykle zasłużona dla polskiego kościoła katolickiego oraz nauki. Urodził się 6 listopada 1938 roku w Zgodzie, a swoje życie zakończył 15 lipca 2010 roku w Trzebnicy. Kiełbasa był nie tylko duchownym, ale również pasjonatem historii, którego wiedza i zaangażowanie w naukę były nieocenione.
Jako salwatorianin, Antoni Kiełbasa poświęcił swoje życie służbie Kościołowi oraz edukacji. Wysoko ceniony jako profesor Papieskiego Wydziału Teologicznego we Wrocławiu, wpłynął na wielu młodych teologów i duchownych, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem. Jego wkład w rozwój nauki teologicznej w Polsce będzie pamiętany przez długie lata.
Życiorys
Antoni Kiełbasa urodził się w rodzinie rzemieślniczej, której rodzicami byli Jerzy oraz Małgorzata z d. Dziuba. W 1945 roku rozpoczął edukację w szkole podstawowej w Świętochłowicach. Następnie, w latach 1953–1955, kontynuował swoje nauki w Niższym Seminarium Duchownym im. Św. Jacka w Katowicach. 7 września 1955 roku, złożył nowicjat w Zgromadzeniu Salwatorianów, które miało miejsce w Bagnie, nieopodal Wrocławia. Już dzień później, 8 września 1956 roku, złożył pierwsze śluby zakonne, przyjmując imię zakonne Herbert, a 8 września 1962 roku śluby wieczyste.
Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów w Bagnie, święcenia kapłańskie otrzymał 29 czerwca 1963 roku w Trzebnicy z rąk ks. bpa Andrzeja Wronki. Po rocznej pracy duszpasterskiej zdecydował się na podjęcie studiów z historii Kościoła na Katolickim Uniwersytecie Lubelskiem. W 1966 roku uzyskał licencjat, a dwa lata później, pod kierunkiem ks. prof. Mieczysława Żywczyńskiego, obronił pracę magisterską, której temat dotyczył początków Salwatorianów w Polsce w latach 1900-1908.
W latach 1970–1972 prowadził badania w archiwum generalnym Salwatorianów w Rzymie oraz w innych archiwach kościelnych w Europie. Po powrocie, w 1972 roku, osiedlił się w Trzebnicy, gdzie podjął pracę wykładowcy w Wyższym Seminarium Duchownym Salwatorianów. Jego praca doktorska, poświęcona księdzu Franciszkowi Marii od Krzyża Jordanowi (1848–1918), została obroniona w 1992 roku na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu, a w 1993 roku został adiunktem Katedry Historii Kościoła w Czasach Nowożytnych. W 1998 roku przedstawił pracę habilitacyjną na temat Salwatorianów z ziem polskich w latach 1881-1903.
W 2001 roku Kiełbasa otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu. Do końca życia pełnił funkcję kierownika Katedry Historii Kościoła na Śląsku w Instytucie Historii Kościoła PWT we Wrocławiu. W ciągu swojej kariery opublikował wiele książek, broszur oraz artykułów, szczególnie o tematyce związanej z Trzebnicą i Obornikami Śląskimi, co zaowocowało przyznaniem mu tytułów „Honorowego Obywatela Miasta Trzebnicy” (w 2000 roku), „Zasłużonego dla Gminy Trzebnica” (w 2008 roku) oraz „Honorowego Obywatela Miasta Obornik Śląskich” (w 2010 roku).
W ramach swojej działalności naukowej, Kiełbasa koncentrował się na trzech głównych kierunkach badań:
- Historia Zgromadzenia Salwatorianów oraz osoba Założyciela, Sługi Bożego księdza Franciszka Jordana,
- Życie i działalność świętej Jadwigi Śląskiej,
- Historia Kościoła na Śląsku.
W latach 1975-1985 był zaangażowany w zarząd Polskiej Prowincji Zgromadzenia Salwatorianów, pełniąc funkcje wikariusza prowincjalnego (1975-1978 oraz 1981-1985) oraz konsultora prowincjalnego (1978-1981). Nierzadko zajmował również funkcję przełożonego oraz brał aktywny udział w pracy Zgromadzenia Salwatorianów na szczeblu międzynarodowym. Był współzałożycielem Międzynarodowej Komisji Historycznej Salwatorianów (w 1971 roku) i wielokrotnie reprezentował Polską Prowincję Salwatorianów na Kapitule Generalnej Zgromadzenia (w latach 1975, 1981, 1987, 1993, 1999, 2006).
Odznaczenia
Antoni Kiełbasa był osobą, która zasłużyła na wiele prestiżowych odznaczeń w ciągu swojej kariery. Jego osiągnięcia zostały docenione w różnych obszarach, co potwierdzają przyznane mu wyróżnienia.
- 1998 – Krzyż Zasługi RFN,
- 2003 – Śląska Nagroda im. Juliusza Ligonia,
- 2005 – Austriacki Krzyż Honorowy I Klasy,
- 2009 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski,
- 2010 – Nagroda Kulturalna Śląska,
- 2010 – Nagroda Kulturalna Dolnego Śląska „Silesia”.
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Jerzy Pilarski | Jerzy Stroba | Maria Dulcissima Hoffmann | Teodor Kubina | Werner Dettloff | Engelbert RamolaOceń: Antoni Kiełbasa