Wieża ciśnień w Świętochłowicach

W roku 1904 powstał związek zaopatrzenia w wodę, znany jako Bismarckhuette, co przyczyniło się do zrealizowania projektu budowy wieży ciśnień. Jej głównym celem było efektywne dostarczanie wody do okolicznych gmin. Prace budowlane ukończono w 1909 roku, a projektantem był dr inż. Richard Lummert, ówczesny dyrektor wałbrzyskich wodociągów.

Wieża, wznosząca się na wysokość 40 m, została zaprojektowana w stylu neobarokowym. Charakteryzuje się kopulastym dachem z oknami lukarnowymi, a na szczycie znajduje się unikalny, stalowy zbiornik wodny systemu Klöne o pojemności 500 m³. Wzdłuż jej ścian rozciągają się spiralne schody, a całość zwieńczona jest interesującą blaszaną latarnią.

W czasach, gdy wieża była w użytku, znajdowała się w towarzystwie innych ważnych budowli, takich jak wieże kościołów św. Piotra i Pawła oraz ewangelickiego. Razem z wieżą zegarową dawnej hali targowej tworzyła charakterystyczny krajobraz Starego Centrum, stanowiąc swego rodzaju dominaty w panoramie miasta. Niestety, wieża przestała pełnić swoje funkcje w latach 60. XX wieku, pozostając przykładem historycznej architektury, która opowiada o przeszłości Świętochłowic.