Głaz-pomnik w Chropaczowie

Kamień, będący typowym głazem narzutowym, został wykopany prawdopodobnie podczas budowy Huty Guidotto w Chropaczowie. W owym czasie teren, na którym wznoszono hutę, ulegał osunięciom, co zmusiło budowniczych do wykopania bardzo głębokich fundamentów, w wyniku czego natrafiono na ten monumentalny obiekt.

W lecie 1938 roku ten polodowcowy eratyk został przewieziony ulicą Kościelną na platformie, która była podparta pale. Dwa traktory Lanz Buldog ciągnęły ten ciężki kamień. Po dostarczeniu go na górkę, osadzono go na skwerku przy ulicy Łagiewnickiej 56. Jednak z powodu zbliżającej się wojny lokalna społeczność zaczęła gromadzić fundusze na wsparcie wojska, co przeszkodziło w dokończeniu budowy pomnika. W rezultacie głaz pozostał w tym miejscu do roku 1940.

Władze niemieckie, próbując zlikwidować pomnik, postanowiły go rozkruszyć. Jednak, gdy napotkały trudności, ostatecznie zdecydowały się wywieźć go do ogrodu jordanowskiego. W 1959 roku, w wyniku decyzji władz Polski Ludowej, kamień został ponownie załadowany na platformę i dostarczony spychaczem na swoje docelowe miejsce, gdzie trwa do dziś. Miejsce to zostało odpowiednio udekorowane, a 1 maja 1960 roku uroczyście odsłonięto pomnik, symbolizujący pamięć o powstańcach.