Rochus Nastula

Sport i rekreacja

Rochus Karol Nastula, znany również jako „Roch”, to postać, która w historii polskiego futbolu zajmuje wyjątkowe miejsce. Urodził się 15 sierpnia 1902 roku w Lipinach, a zmarł 17 marca 1977 roku w Świętochłowicach.

Był nie tylko piłkarzem grającym na pozycji środkowego napastnika, ale również uznawanym trenerem piłkarskim. W 1929 roku zdobył tytuł króla strzelców Ekstraklasy, co niewątpliwie podkreśla jego umiejętności oraz znaczenie w rozwoju polskiego sportu.

Rochus Nastula, z zawodu ślusarz, po zakończeniu kariery sportowej związał swoje życie z przemysłem górniczym, co odzwierciedla jego wszechstronność i umiejętność dostosowania się do zmieniaających się warunków życiowych.

Kariera

Nastula, wychowanek Silesii Lipiny, rozpoczął swoją przygodę z piłką nożną w 1922 roku, kiedy to przeszedł do innej lokalnej drużyny, Naprzodu. Grał tam do 1926, jednak jego kariera w tym klubie została przerwana po nałożeniu dyskwalifikacji w związku z próbą wyłudzenia wynagrodzenia za dzień, w którym zamiast pracować, grał w piłkę.

W latach 1927–1929, Nastula występował w barwach Czarnych Lwów, w których rozegrał aż 58 meczów ligowych, zdobywając przy tym 57 goli. Te osiągnięcia miał miejsce równolegle z pracą w fabryce konserw mięsnych. Choć pod koniec sezonu 1929 musiał opuścić kilka spotkań z powodu kontuzji, to i tak zdobył tytuł króla strzelców, zdobywając 25 bramek, co stanowiło historyczny sukces dla Ślązaków.

Jest również najskuteczniejszym strzelcem Czarnych Lwów w historii ich występów w elicie piłkarskiej. Co więcej, ustanowił rekord w liczbie goli zdobytych w jednym meczu ekstraklasy, strzelając cztery bramki przeciwko 1.FC Katowice w sierpniu 1928 roku. Jego osiągnięcia obejmuj również rekord w liczbie kolejnych spotkań z hat-trickiem, kiedy to zdobył trzy bramki w jednym meczu w czerwcu 1929. Wyróżniał się doskonałym wyszkoleniem technicznym oraz sprytem, mimo że nie miał imponujących warunków fizycznych.

Preferował styl gry oparty na unikaniu kontaktów z rywalami. Nastula zagrał w polskiej lidze dokładnie rok po roku w dniu swoich urodzin, co jest rzadkim osiągnięciem. Następnie w 1930 roku wrócił do Naprzodu, gdzie grał do 1935 roku, próbując na darmo awansować do ekstraklasy. Odrzucał wiele ofert trasferowych, zapewne z powodu lojalności wobec swojego klubu.

Co więcej, Nastula nigdy nie wystąpił w reprezentacji Polski, co czyni go jedynym królem strzelców ekstraklasy w okresie międzywojennym, który nie zagrał w barwach narodowych. Po zakończeniu kariery sportowej zajął się trenowaniem. Po wojnie prowadził takie drużyny jak Szombierki Bytom, Liniarnię Bytom, ŁTS Łabędy, Hejnał Kęty oraz Garbarnię Brzeg. Zmarł w rodzinnych Lipinach, które od 1951 roku są częścią Świętochłowic, mając 74 lata.

Statystyki

W tej sekcji przedstawiamy statystyki dotyczące Rochusa Nastuli, które ukazują jego osiągnięcia w piłce nożnej. Statystyki te są zróżnicowane i obejmują informacje o jego czasie spędzonym w różnych klubach.

Nazwa KlubuRokKategoriaStatystyki
RozgrywkiGole
Czarni Lwów1927Liga109
1928Liga2823
1929Liga2025
Podsumowanie kariery5857

Przypisy

  1. Paweł Czado: Zapomniana krzywda. czado.blox.pl. [dostęp 22.02.2019 r.]
  2. a b Bartosz Dwernicki: 100 zapomnianych piłkarzy na stulecie niepodległości #5. RetroFutbol.pl. [dostęp 22.02.2019 r.]
  3. Poland 1929. rsssf.com. [dostęp 21.02.2019 r.]
  4. Poland – Clubwise All-Time Topscorers. rsssf.com. [dostęp 21.02.2019 r.]
  5. Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Mecze – Kluby – Sezony (1918-1939). 100 lat prawdziwej historii (2). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2017.

Oceń: Rochus Nastula

★★★★★
Średnia ocena:4.85 Liczba ocen:12